Φύγαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά. Και τώρα τι; Aντί να πέσεις σε ηρεμιστικά και αλκοόλ, πιες αυτό για να νιώσεις καλύτερα. Kοντεύουν οι Απόκριες
Ξέρω ότι δεν είναι εξαιρετική παρηγοριά μα είναι το μασκαριλίκι μια κάποια λύσις. Άλλο να ζητιανεύεις και να περιμένεις στην ουρά στα συσσίτια για λίγα γιουβαρλάκια συναντώντας γνωστούς και φίλους που κουνάνε το κεφάλι τους με συγκατάβαση ή κάνοντας πως δεν σε βλέπουν καν, κι άλλο να είσαι ντυμένος Ζορό, Κρίστοφερ Λη ή Κωλομπίνα, ούτε η μάνα σου -ευτυχώς γι αυτήν την πονεμένη γυναίκα- θα σε γνωρίσει. Μεταξύ μας, αυτή η τελευταία στολή και πιο ορθογραφημένη είναι έτσι και ένα πρόσθετο μεροκάματο του τρόμου μπορεί να σου εξασφαλίσει. Δεν λέω «του κώλου», δεν είναι πρέπον να παίζεις με τον πόνο των άλλων.
Ξεκινούν οι εκπτώσεις
Δεν είναι το ίδιο να βλέπεις στη βιτρίνα ένα πουκαμισάκι με καρό φόδρα από μέσα (ονόματα δε λέμε, δεν μας τα ακουμπάνε γκρίζα, τους αγνοούμε λοιπόν) από 150 ευρώ ένα 100ρικο. Ούτε κι ένα τι-σερτ του Laki (επίθετα δε λέμε, έχει καλή Νομική Υπηρεσία το Men24 αλλά νομίζω πως εμένα δεν με χωνεύουν καθόλου) από 100 ευρώ στα 60. Κι ένα ζευγάρι Louboutin δώρο στην καλή σου, 400 ευρώ από 600. Ήδη γλίτωσες 290 ευρώ κι αν συνεχίσω λίγο ακόμη θα βάλεις στην άκρη ολόκληρο μηνιάτικο. Smile ντε..
Έρχεται το Πάσχα
Και η άνοιξη μαζί, τότε που ερωτεύονται τα πουλιά και ζευγαρώνουν οι πασχαλίτσες. Το τι ακριβώς θα κάνεις εσύ δεν το γνωρίζω αλλά σίγουρα θα τρως εξ ανάγκης σαν το πουλί (μικρό, ράτσας κοτσύφι ή τσίχλα, μη φανταστείς γεράκια και τέτοια) και θα ζευγαρώνεις σαν τις πασχαλίτσες, τι σημαίνει αυτό δεν ξέρω αλλά καλό αποκλείεται να είναι. Μην αγχώνεσαι επίσης για το εντελώς αντικοινωνικό έθιμο της σούβλας, με τέτοιο σφίξιμο φέτος κανείς δεν θα τολμήσει να την περάσει μέσα απ’ το αρνί γιατί το άγρυπνο μάτι όσων ούτε μισό κάρβουνο μπορούν να αγοράσουν γυαλίζει άσχημα. Την δόξα του Αθανάσιου Διάκου πολλοί εζήλωσαν, την τύχη του εντέρου του ουδείς.
Μεγαλώνουν οι ημέρες, μικραίνουν τα κοινόχρηστα
Ακριβώς όπως το γράφω γιατί το αντίστροφο είναι σκηνή βγαλμένη από το τοπ-10 της Κόλασης, όχι στο νούμερο 1 πάντως όπου στρογγυλοκάθισε το «Νταλάρας live στον Άγιο Παντελεήμονα» και μουλάρωσε εκεί. Περαιτέρω εξηγήσεις δεν είναι απαραίτητες, αυτή η σκέψη με «περισσότερο φως-λιγότερο πετρέλαιο» είναι πιο δραστική από δέκα αντικαταθλιπτικά μαζί.
Πλησιάζει το καλοκαίρι
Λυπάμαι αλλά εδώ θα τα χρειαστείς τα δέκα αντικαταθλιπτικά. Μη σου πω και είκοσι. Βάλτα στη μπανιέρα να πλατσουρίζουν σαν χρωματιστά παπάκια και βούτα μέσα τους. Άλλωστε εκεί θα το περάσεις το φετινό καλοκαίρι. Αν δεν έχεις μπανιέρα σίγουρα θα έχουν οι γονείς σου αλλά ψυχή έχουν κι αυτοί, τους κόψαν τη σύνταξη, μη τους κόβεις και τα spa. Μπανιέρα θα έχουν (υποθέτω, δεν θα είναι όλοι λέτσοι) και κάποιοι φίλοι σου, επειδή λοιπόν γι αυτό υπάρχουν οι φίλοι, προγραμμάτισε από τώρα διακοπές διαρκείας και ξεσάλωμα από μπανιέρα σε μπανιέρα, πέντε μέρες εδώ, μια βδομάδα εκεί, άλλες πέντε μέρες στου αλλουνού, glory days. Oι καλές μέρες πίσω ήτανε. Αν θες εγκαύματα και άμμο στο μαγιώ, βρες φίλο με ρετιρέ. Αν και αυτοί, όπως ακούω, ήδη είναι sold out για τα επόμενα δέκα χρόνια.
«Φέρτε μου το κεφάλι της κατσίκας του γείτονα»…
Τέτοια ράτσα είμαστε, το λες και λάμπουν από άγρια χαρά τα μάτια σου. Μοιρασμένος πόνος -λέει ο σοφός λαός- μισός πόνος κι εφόσον ούτε χαρά ανάπηρη έχεις να μοιραστείς -για να γίνει διπλή και αρτιμελής- , διαλέγεις τον πόνο των άλλων για να ανακουφιστείς. Που τον διάλεξαν άλλοι για σένα πριν από σένα. Γι αυτό άλλωστε τους ψήφισες τους γενναίους, για να βγάλουν το φιδάκι τον Διαμαντή από την τρύπα και να βάλουν μέσα ανακόντα. ‘Ώστε να είναι σίγουροι πως εκτός από την κατσίκα του γείτονα, θα καταπιεί και το γείτονα κι εσένα μαζί. Μη σου πω και τον Αλφρέντο Γκαρσία, έτσι που πήραν φόρα αυτοί, ο Πέκινπα μπροστά τους μοιάζει με τη θεία-Λένα…
Βέβαια θα μπορούσε ευκολότερα να γράψει κανείς εντελώς βαρυσήμαντο άρθρο «3.546 λόγοι για να πέσεις σε βαριά μεθεόρτια μελαγχολία» αλλά εδώ δεν είμαστε για ευκολάκια κείμενα ούτε για να αγχώνουμε άνευ λόγου και αιτίας τους πολύτιμους αναγνώστες μας.
men24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου